Gruźlica płuc: Ta infekcja bakteryjna może utrzymywać się w drogach oddechowych zmarłego. Prątki gruźlicy zachowują swoją zjadliwość przez kilka godzin, co stwarza ryzyko zakażenia drogą oddechową podczas bliskiego kontaktu.
Wirusowe zapalenie wątroby typu B i C: Te przenoszone drogą krwi zakażenia wątroby pozostają aktywne w organizmie po śmierci. Wszelkie zmiany skórne u krewnych mogą teoretycznie stanowić wrota do rozwoju tych wirusów.
Ciężkie zakażenia bakteryjne: Niektóre rodzaje posocznicy bakteryjnej lub zapalenia opon mózgowych mogą pozostawiać zakaźne pozostałości w płynach ustrojowych, co wymaga podjęcia specjalnych środków ochronnych.
Ocena ryzyka w zależności od okoliczności
Ocena ryzyka zdrowotnego musi uwzględniać wiele parametrów. Zgon w kontekście niezakaźnym (wypadek, choroba serca, nowotwór bez powikłań infekcyjnych) zazwyczaj wiąże się z minimalnym ryzykiem. Z kolei zgon związany z aktywną chorobą zakaźną wymaga podjęcia szczególnych środków ostrożności.
Zespoły medyczne i pracownicy zakładów pogrzebowych posiadają wiedzę i doświadczenie pozwalające ocenić takie sytuacje i udzielić rodzinom odpowiednich i pełnych szacunku porad.
Protokoły zdrowotne i zalecenia zawodowe.
Wytyczne dla placówek opieki zdrowotnej.
Szpitale i kliniki stosują ścisłe protokoły dotyczące kontaktu pośmiertnego. Wytyczne te, opracowane przez organy ochrony zdrowia, mają na celu ochronę rodzin przy jednoczesnym poszanowaniu ich uzasadnionych potrzeb emocjonalnych.
